شیخ امیر زوله ای، فرزند سلیم و متولد موصل عراق، در قرن یازدهم هجری شمسی است. او برای رسیدن به حضور سید فرضی به قزوینه، از روستاهای اطراف کنگاور کوچ میکند.
شیخ امیر دیوان خود را در قالب شعر ده هجایی و به زبان کوردی گورانی سروده است. اشعار او در میان کلام خوانان تنبور محبوبیت زیادی دارد.
او در سال 1091 هجری شمسی در قزوینه وفات می کند.
منابع:
1. مشاهیر اهل حق، صدیق صفی زاده 1360
2. دفتر کلام حضرت شیخ امیر، حسین روحتافی
